Niwelowanie luzów i uszczelnianie to podstawowe zadania, jakie stawia się przed klejem anaerobowym. Ta specyficzna odmiana kleju świetnie sprawdza się na uszczelkach, gwintach, łożyskach, kołach zębatych, tulejach. Używają go między innymi mechanicy i hydraulicy. Czym charakteryzuje się klej anaerobowy i jakie są jego właściwości?
Właściwości i specyfikacje klejów anaerobowych
Ich główną cechą jest utwardzanie się pod wpływem odcięcia dostępu tlenu, stąd inna ich nazwa kleje beztlenowe. Mają rzadką konsystencję, która zaaplikowana na powierzchni i rozprowadzona, np. w trakcie dokręcania śrubki, twardnieje bez tlenu. Katalizatorem, który wpływa na szybkość twardnienia jest oczywiście metal, który jednak może znacznie się pod tym względem różnić. Nie każdy jest tak samo aktywnym materiałem.
Materiały aktywne, np. miedź i jej stopy, stale konstrukcyjne czy niehartowane stale węglowo oraz żeliwo sprawiają, że utwardzanie przebiega bardzo szybko. Materiały nieaktywne, np. stale wysokostopowe, powierzchnie galwanizowane oraz tworzywa sztuczne i ceramika sprawiają, że utwardzanie może trwać nawet kilkadziesiąt godzin. Procesy utwardzania znacznie przyspiesza wyższa temperatura.
Klej anaerobowy o średniej i wysokiej sile wiązania
Preparaty te mogą różnić się pod względem siły wiązania. Jest to ściśle związane z ich przeznaczeniem. Te o średniej sile wiązania przeznaczone są między innymi do zabezpieczania połączeń śrubowych przed odkręcaniem, osadzania łożysk mało obciążonych, a także do uszczelniania połączeń gwintowych dopasowanych. Z powodzeniem zastępują zawleczki i podkładki sprężynujące.
Kleje anaerobowe o wysokiej sile wiązania, tzw. specjalistyczne, najczęściej na bazie żywic metakrylowych, wykorzystywane są do łączenia elementów, które wymagają wyjątkowej wytrzymałości oraz niezawodności. Stąd ich zastosowanie w mechanice przemysłowej, automatyce oraz konstrukcjach skręcanych.
Jak stosować tego rodzaju preparaty?
Klej anaerobowy jest bardzo łatwy w stosowaniu. Opakowanie zazwyczaj wyposażone jest w specjalny aplikator, za pomocą którego nanosi się na przedmiot kilka kropli. Nie nanosi się kleju na jedną i drugą powierzchnię. Następnie ruchem obrotowym zakłada się drugi element w wyniku czego, klej jest równomiernie rozprowadzony w środku.
Preparat powinno nakładać się na czyste i odtłuszczone powierzchnie, ale dopuszczalne jest nakładanie kleju na lekko zatłuszczone, może to jednak wpływać na niższą wytrzymałość zastosowanego kleju.